اسلیتر به 9news.com.au گفت: «معمولاً این موضوع را به خاطر داشتن یک روز بزرگ به خودم واگذار می کنم.

چون اغلب بعد از این بود که تمام روز بیرون بودم و بعد از آن به خانه می آمدم و آن موقع بود که ضربان در پاهایم شروع می شد.

با این حال، طی چند ماه بعد، دردها به طور پیوسته بدتر می‌شد، تا جایی که او گاهی اوقات چنان عذاب می‌کشید که مجبور می‌شد با آمبولانس تماس بگیرد.

او گفت: «مواقعی وجود داشت که تا زمانی که به رختخواب می رفتم حالم خوب می شد و سپس با درد شدید در ساق پا از خواب بیدار می شدم… فقط از درد فریاد می زدم.

پزشکان در بیمارستان کنکورد، در غرب سیدنی، اسلاتر را – که در آن زمان 45 سال داشت – تشخیص دادند که بسیاری از استرالیایی‌ها هرگز نامش را نشنیده‌اند، اما به طرز شگفت‌انگیزی شایع و در حال افزایش است – بیماری شریان‌های محیطی (PAD).

این بیماری در اثر تجمع پلاک های چربی در شریان ها ایجاد می شود که منجر به باریک شدن یا انسداد رگ های خونی در اندام ها می شود.

حدود 15 درصد یا 3.85 میلیون استرالیایی به PAD مبتلا هستند که با شش برابر خطر حمله قلبی یا سکته همراه است.

با این حال، اکنون متخصصان پزشکی می‌گویند که این بیماری می‌تواند حتی شایع‌تر از آن چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم، به طوری که حدود نیمی از افراد مبتلا به PAD اصلاً علائمی از خود نشان نمی‌دهند که منجر به عدم تشخیص و درمان ناقص می‌شود.

اگر این بیماری درمان نشود، می تواند باعث درد، زخم و قانقاریا شود – با برخی از موارد شدید PAD حتی منجر به قطع عضو.

این همان چیزی است که برای اسلیتر اتفاق افتاد، که به او گفته شد تا زمانی که تشخیص داده شد، یک مورد شدید PAD دارد.

تقریباً سه سال، پزشکان برای نجات پای اسلیتر جنگیدند، اما در نهایت شکست را پذیرفتند.

“(دکتر من) به من گفت، “باید تصمیم بگیریم – پای تو در حال مرگ است. چه کنیم؟ او گفت: “تنها چیزی که می توانم به آن فکر کنم قطع عضو است” و من گفتم: بیا انجامش بدیم.»

چیزی که بعد از آن شش ماه کابوس‌آمیز برای اسلیتر در سال‌های 2019 و 2020 بود، زمانی که او شش عمل جراحی را طی شش ماه تحمل کرد.

او گفت: “من یک انسداد در رانم داشتم، بنابراین با هر عمل جراحی مجبور می‌شدم بیشتر و بیشتر از پایم برداشته شود. اکنون تقریباً عرض دست بین کشاله ران و آنچه از پایم باقی مانده است.”

اسلاتر با ترس های جدی سلامتی غریبه نیست. یک دهه پیش تشخیص داده شد که او مبتلا به سرطان رحم مرحله 4 است و تنها 7 درصد شانس زنده ماندن به او داده شد. اکنون، او مصمم است که دوباره شانس را شکست دهد و می‌گوید از تصمیم قطع کردن پایش پشیمان نیست.

او گفت: «زندگی من را با انجام این کار نجات داد.

“من برای محافظت از قلبم دست به هر کاری می زنم. ترجیح می دهم پا نداشته باشم تا زندگی”.

مشکلی خاموش در زنان

آمار مؤسسه بهداشت و رفاه استرالیا نشان می دهد که بین سال های 2017 تا 2018 بیش از 33000 بیمار مبتلا به PAD در استرالیا بستری شده اند، در حالی که این بیماری با 1845 مرگ مرتبط است.

در همان دوره، بیش از 8000 نفر به دلیل PAD دچار قطع عضو شدند.

کاورما گفت که این بیماری “پسر عموی ضعیف سلامت قلب و بیماری قلبی عروقی” است و با توجه به وخیم بودن وضعیت به آن توجه کافی نشده است.

وقتی به قلب فکر می کنید به حمله قلبی و سکته فکر می کنید. هیچ کس هرگز نگران باریک شدن یا انسداد رگ های خونی در اندام ها نیست، اما این یک نگرانی بسیار بزرگ است زیرا می تواند منجر به قطع شدن پای شما شود و به طور قابل توجهی تأثیر بگذارد. کیفیت زندگی حتی می تواند منجر به مرگ زودهنگام شود.”

یکی از عوامل خطر اصلی برای PAD ابتلا به دیابت است، اما فشار خون بالا یا کلسترول نیز می تواند در احتمال ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد.

با توجه به اینکه انتظار می رود تعداد موارد دیابت در دهه های آینده افزایش یابد، تعداد افراد مبتلا به PAD نیز افزایش می یابد. فدراسیون بین المللی دیابت پیش بینی کرده است که شیوع PAD تا سال 2045 تا 50 درصد افزایش یابد.

Kavurma گفت هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که دانشمندان درباره PAD نمی‌دانند و تحقیقات بیشتری برای رسیدگی به مشکل رو به رشدی که احتمالاً به یک بار اقتصادی بزرگ برای کشور تبدیل می‌شود، مورد نیاز است.

یکی از جنبه های تحقیق کاورما، بررسی تفاوت در نحوه تجلی PAD در زنان و مردان بوده است.

کاورما گفت: «از لحاظ تاریخی، مطالعات نشان می‌دهد که بروز PAD یک بیماری است که عمدتاً مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با این حال مطالعات اپیدمیولوژیک جدیدتر نشان می‌دهد که عکس این موضوع صادق است.»

او افزود که اکنون احتمال ابتلای زنان جوان تر به PAD بیشتر از مردان همسن دیده می شود، اما این شکاف به حدی کاهش یافت که شیوع آن در سن 65 سالگی برابر شد.

کاورما گفت: «ما واقعاً نمی دانیم چرا این اتفاق می افتد.

ما فکر می کنیم که این بیماری ممکن است در زنان قبل از یائسگی و سپس بیشتر شبیه مردان بعد از یائسگی متفاوت باشد، اما ما به طور قطع نمی دانیم.

Kavurma گفت PAD یک “مشکل خاموش در زنان” است زیرا آنها اغلب با هیچ علامت آشکاری ظاهر نمی شوند.

او گفت: “اغلب با درد یا گرفتگی در ساق پا شروع می شود، اما زنان تمایل دارند به راه خود ادامه دهند و ما درد پاهای خود را به داشتن زندگی پرمشغله نسبت می دهیم.”

اسلاتر گفت که از صحبت کردن در مورد تجربه خود با PAD به این امید که بتواند دیگران را از تحمل این درد نجات دهد، تحت تأثیر قرار گرفت.

او گفت: “من می خواهم مردم را آگاه کنم که به بدن خود توجه کنند. مردم نمی دانند که درد در پای شما می تواند لخته خون باشد و ممکن است چیزی برای آنها خطرناک باشد.”