طبق دارای نتیجه ها تحلیل حاضر، کاربرد پتاسیم سیلیکات و پتاسیم سولفات افزایش معنیدار غلظت پرولین برگ و ریشة دانهالهای پسته را سبب شد (Ranjbar et al., 2017). کاربرد پتاسیم سولفات در تاکها غلظت درونی پتاسیم برگها را ارتقا بخشید و ضمن تهیه اسمزی، تجمع بیشتر محلولهای سازگاری سلولها را در شرایط تنش باعث شد (Karimi, 2017). پرولین من جمله محلولهای سازگار میباشد که گیاه هنگام تنش شوری اساسی ساخت و ذخیرة آن تحمل خویش را در همین موقعیت افزایش میدهد و کمتر سمیت یون سدیم را باعث میگردد (Strizhov et al., 1997). پرولین باطن سلول که در مدت تنش انباشته شده است، تحمل به تنش را موجب می گردد و همینطور ذخیرهای به جهت نیتروژن آلی در مقطع بهبودی پس از تنش می باشد (Fozouni et al., 2012). باتوجهبه نقش پتاسیم در فعالکردن آنزیمها ازجمله آنزیم دلتا 1- پیرولین 5- کربوکسیلات سنتتاز که نقش با در بیوسنتز پرولین دارد (Strizhov et al., 1997)، ممکن است کاربرد برگی پتاسیم سولفات در پژوهش حاضر اصلی تأثیر در کار این آنزیم به افزایش غلظت پرولین در برگ بوتههای تیمارشده مهم این عنصر در شرایط تنش شوری سبب ساز شده باشد. درواقع پتاسیم با ارتقا تجمع اسمولیتهای سازگار مثل قندها و پرولین، نگهداری محتوای نسبی آب برگ که در همین باز‌نگری هم تأیید شد و افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان (Cakmak, 2005)، تجمع گونههای فعال اکسیژن را کاهش اعطا کرد و درنتیجه به پایداری اکثر رنگیزههای فتوسنتزی ازجمله کاروتنوئید در تاکهای در معرض تنش شوری سبب شد. کمتر کلروفیل اساسی شوری، ممکن میباشد بهدلیل تخریب کلروپلاست، تغییر نسبت لیپید به پروتئین و ارتقا عمل آنزیمهای کلروفیلاز و روبیسکو باشد (Cuin and Shabala, 2007). همچنین اثر سمیت برخی یونها در شرایط تنش شوری از کار آنزیمی و سنتز کلروفیل در سلول دوری می کند (Cuin and Shabala, 2007). بهعبارتدیگر یکی از از عارضه ها کمتر کلروفیـل در برگ بوتههای در تـنش شـوری، اخـتلال ضمنی در جـذب عنصرها دخیل در ساختن کلروفیل مثل منیزیم و آهن است (Munns and Tester, 2008) کـه این نقصان، در پژوهش حاضر اهمیت کاربرد خارجی پتاسیم سولفات و اثر اسمزی همین عنصر در جذب آهن و منیزیم (Munns and Tester, 2008) مرتفع شد و پایداری کلروفیل برگ بوتههای انگور را در تنش شوری باعث شد. در پژوهشی افزایش شدت تنش شوری، محتوای کلروفیل دو رقم انگور را کمتر داد؛ ولی محلولپاشی حساس مقادیر مختلف پتاسیم سیلیکات و بر روی سولفات ارتقاء محتوای کلروفیل را در هردو رقم موجب شد (Azizi et al., سولفات پتاسیم اسیدی 2017). یکـی دیگر از اثر ها سوء شوری در گیاهان، بر هم زدن تعادل موادسازنده غذایی از جمله پتاسیم است. اگرچه تنش شوری بر هردو کلروفیل a و b اثر میگذارد، کاهش کلروفیل b بهدلیل آلرژی بیشتر آن مشهودتر می باشد (Kholova et al., 2009)؛ بنابراین نسبت کلروفیل a به کلروفیل b در تنش شوری بهویژه در مدت طولانی ارتقاء یافت. کلسیم: فرایند کلی تغییرات غلظت کلسیم مهم شوری بهصورت افزایشی بود و کمترین غلظت این عنصر (35/0 درصد) در برگ تاکهای قرارگرفته در شوری صفر بازدید شد (جدول 7)؛ درحالیکه در توتفرنگی مهم ارتقاء شوری، غلظت کلسیم اندام هوایی کاهش یافت (Turhan and Eris, سولفات پتاسیم گناباد 2004). کمترین غلظت کلسیم موجود در برگ (35/0 درصد) مربوط به شوری و پتاسیم سولفات صفر بود؛ البته در این غلظت شوری و در تیمار پتاسیم سولفات 5/1 درصد، غلظت کلسیم برابر 01/1 % بود که ارتقاء 65 درصدی داشت که ممکن می باشد مهم بضاعت و توان پتاسیم در جابهجایی بهتر کلسیم بهویژه در غلظتهای زیاد نمک دارای ارتباط باشد که درزمینة رقابت میان کاتیونها اساسی کمتر تجمع یون سدیم به پایداری غشا و کمتر تنش شوری باعث شده است.