در این بیانیه آمده است: «با شناخت بحران کنونی انرژی جهانی و اختلالات اقتصادی، ما مجدداً بر تعهد خود برای تسریع انتقال انرژی پاک به انتشار گازهای گلخانه‌ای صفر خالص (GHG) حداکثر تا سال 2050 تأکید می‌کنیم.

در این سند آمده است: «ما از کشورهای دیگر می‌خواهیم و با آن‌ها همکاری می‌کنیم تا پروژه‌های جدید تولید برق با سوخت زغال سنگ در سرتاسر جهان را در اسرع وقت پایان دهیم تا انتقال انرژی پاک را به شیوه‌ای عادلانه تسریع کنیم».

رهبران بر لزوم کاهش فوری انتشار کربن و دستیابی به “بخش انرژی عمدتاً کربن زدایی” تا سال 2035 تاکید کردند.

آنها همچنین بر اهمیت تضمین مواد معدنی حیاتی که در بسیاری از محصولات با فناوری پیشرفته استفاده می شود، پایدار و مطابق با استانداردهای اجتماعی و زیست محیطی بالا تاکید کردند.

آکیهیرو نیشیمورا، وزیر محیط زیست ژاپن پس از پایان مذاکرات گفت: “من معتقدم که ما توانستیم به جامعه بین المللی نشان دهیم که تعهد ما به تغییرات آب و هوایی و مسائل زیست محیطی، حتی در شرایط اوکراین، تزلزل ناپذیر است.”

این شرط که کشورها تا سال 2035 عمدتاً به انرژی پاک متکی هستند، فضا را برای ادامه انرژی سوخت فسیلی باقی می گذارد.

اما وزرا موافقت کردند که گام‌هایی را در جهت حذف تدریجی تولید برق زغال سنگ – نیروگاه‌هایی که از مکانیسم‌هایی برای جذب انتشار گازهای گلخانه‌ای و جلوگیری از فرار آنها به جو استفاده نمی‌کنند – اولویت دهند.

جان کری فرستاده ویژه ریاست جمهوری آمریکا در امور آب و هوا گفت که این دیدارها “واقعا سازنده” بوده است.

کری در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت: «من فکر می‌کنم اتحاد برای هدفی که بیان شد برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی بیانیه بسیار مهمی است.

این درخواست در حالی صورت می‌گیرد که چین و سایر کشورهای در حال توسعه درخواست‌های خود را برای کمک بیشتر برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی و تثبیت قیمت‌ها و منابع انرژی در بحبوحه اختلالات ناشی از جنگ روسیه علیه اوکراین افزایش داده‌اند.

موضوع تعیین جدول زمانی برای حذف تدریجی نیروگاه های زغال سنگ یک نقطه گیر دیرینه است.

ژاپن تقریباً یک سوم تولید برق خود را به زغال سنگ متکی است و همچنین استفاده از به اصطلاح زغال سنگ پاک را با استفاده از فناوری برای جذب انتشار کربن، برای تولید هیدروژن – که در صورت استفاده به عنوان سوخت فقط آب تولید می کند، ترویج می کند.

کشورهای G7 40 درصد از فعالیت اقتصادی جهان و یک چهارم از انتشار کربن جهانی را تشکیل می دهند.

اقدامات آنها حیاتی است، اما حمایت آنها از کشورهای کمتر ثروتمندی که اغلب از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی رنج می برند، در عین حال که کمترین منابع را برای کاهش چنین تأثیراتی دارند، بسیار مهم است.

انتشار گازهای گلخانه ای در اقتصادهای پیشرفته در حال کاهش است، اگرچه از نظر تاریخی بیشتر بوده است – ایالات متحده به تنهایی حدود یک چهارم انتشار کربن جهانی را به خود اختصاص می دهد – در حالی که بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه اکنون بیش از دو سوم انتشار کربن جهانی را تشکیل می دهند.

این بیانیه بر نیاز به کاهش انتشار کربن تا حدود 43 درصد تا سال 2030 و 60 درصد تا سال 2035 نسبت به سطح 2019 تاکید کرد. همچنین بر تعهد G7 برای پایان دادن به یارانه سوخت های فسیلی تا سال 2025 تاکید کرد.

رئیس جمهور منتخب برای مذاکرات بعدی آب و هوای سازمان ملل، COP28، که در مذاکرات ساپورو نیز شرکت کرده بود، بیانیه ای صادر کرد و از کشورهای G7 خواست حمایت مالی برای انتقال کشورهای در حال توسعه به انرژی پاک را افزایش دهند.

سلطان الجابر از امارات متحده عربی گفت: ما باید یک معامله عادلانه تری برای جنوب جهانی ببندیم

دسترسی به افراد و مکان هایی که بیشتر به آن نیاز دارند کافی نیست.