بوم شناسان تکنیک انقلابی را برای بهبودی پس از آتش سوزی توسعه می دهند

در 100 سال گذشته، پارک ملی ویلسون پرومونتوری محبوب ویکتوریا در نبردی بی وقفه با آتش بوده است.

پارک ملی در قرن بیستم از پاکسازی و سوختن زمین جان سالم به در برد، اما در سال‌های پس از آن بدنام آتش سوزی های شنبه سیاهبخش هایی از جنگل های بکر به طرز خطرناکی به “فروپاشی کامل اکولوژیکی” نزدیک شده اند.

بروک لاو، اکولوژیست بازسازی در پارک ویکتوریا، به 9news.com.au می گوید: «اگر سال آینده یک آتش سوزی بزرگ داشتیم، زمان کافی نداشتیم.

یک آتش سوزی دیگر می تواند این جنگل ها را برای همیشه ناپدید کند.»

دماغه ویلسون
رنجرها، دانشمندان و درخت‌کارانی که با پارک‌های ویکتوریا کار می‌کنند، سفری سخت و چالش‌برانگیز را به دورافتاده‌ترین نقاط پارک ملی انجام می‌دهند. (نه)

آنها با دور جدیدی از بودجه دولت ویکتوریا و تیمی از تکاوران هلیکوپتر سوار، در حال توسعه تکنیک جدیدی هستند که می تواند در برابر بدترین پیامدهای آتش سوزی در سراسر کشور بیمه شود.

در فاز یک پروژه خود که اکنون در حال انجام است، آنها در جستجوی مقادیر زیادی از دانه های کمیاب اکالیپتوس برای ساختن یک طاق بذر.

این تیم در حال ایجاد یک “BushBank” است که امیدوار است به جلوگیری از فروپاشی اکولوژیکی و کاهش آتش سوزی های بعدی کمک کند.

“مناطقی که ما در آنها کار می کنیم دورافتاده ترین نقاط پارک ملی هستند – آنها دورترین نقاط از مسیرها هستند، آنها تندترین شیب ها هستند، آنها ضخیم ترین پوشش گیاهی هستند، و آنها به مراتب بیشترین زالو را دارند. ” عشق گفت.

پس از جمع‌آوری ترکیب مناسبی از بذرهای سخت‌یابی، این پروژه آتش‌سوزی جنگلی را در چند مکان آزمایشی که قبلاً فروپاشی اکولوژیکی را تجربه کرده‌اند، شبیه‌سازی می‌کند.

دماغه ویلسون
بوم شناسانی که در دماغه ویلسون کار می کنند روشی را برای جلوگیری از بدترین پیامدهای آتش سوزی در بوته ها ایجاد کرده اند. (نه)
دماغه ویلسون
دانه‌های جمع‌آوری‌شده در این مأموریت‌های سخت، در نهایت در مناطقی که از نظر زیست‌محیطی فرو ریخته‌اند، استفاده می‌شوند، که بیشتر خطر آتش‌سوزی دارند. (عرضه شده)

سپس، با استفاده از دانه‌های کمیابی که جمع‌آوری می‌کنند، مکان‌های آزمایش را از هوا دوباره بذر می‌برند و اکوسیستم‌های پیچیده‌ای را که استرالیا به آن شهرت دارد، بازسازی می‌کنند.

لاو گفت: “ما قادر خواهیم بود بگوییم – به مقدار “X” از این گونه درخت نیاز داریم، و باید آن را با این تراکم بکاریم تا آنچه را که در آنجا بود تکرار کنیم.”

لاو در پاسخ به سوالی درباره احتمال موفقیت در بازگرداندن جنگل پیچیده به زندگی، گفت: “من بسیار امیدوار هستم – خیلی پیچیده نیست، اما چالش اصلی آماده شدن از قبل است.”

پیشگیری بهتر از درمان است

چیزی که این پروژه را بسیار مهم می کند – به قول اکولوژیست لاو “معمولا” – این است که به لطف 290000 دلار بودجه از سوی دولت ایالتی، آنها می توانند به جای واکنش ساده در زمانی که آسیب وارد شده است، فعال باشند.

او گفت: “ما با این پروژه خوش شانس هستیم که می توانیم زودتر وارد آن شویم و برای چیزی که فکر می کنیم ممکن است در آینده اتفاق بیفتد آماده شویم.”

دماغه ویلسون
این ماموریت بخشی از یک تلاش حیاتی برای ایمن سازی گونه های حیاتی است که فقط در پارک ملی وجود دارد. (عرضه شده)

پژوهش آنها امیدوار است که “کتاب راهنما” بسازد که به نسل های آینده در مورد چگونگی بهبودی بهتر از اثرات آتش سوزی در جنگل ها آموزش دهد.

این اصل قبلاً در سطح ساده‌تری در کوه‌های آلپ ویکتوریا کار می‌کرد و از دانه‌های جمع‌آوری‌شده برای کشت مجدد خاکستر آلپی که در آتش‌سوزی‌های اخیر تخریب شده بود، استفاده می‌کرد.

تیم Love به همراه تیمی از دانشمندان دانشگاه ملبورن در حال کار بر روی گونه‌های مختلف درختان اکالیپتوس هستند و امیدوارند که در نهایت بتوان آن را افزایش داد.

با شرایط آتش سوزی ال نینو نزدیک در آینده، تحقیقات آنها ممکن است در یک زمان حیاتی انجام شده باشد.
اینجا ثبت نام کنید برای دریافت خبرنامه های روزانه و هشدارهای اخبار فوری، مستقیماً به صندوق ورودی شما ارسال می شود.