دانشمندان طبیعت اخبار جدید گونه های اولیه حیوانات در معرض خطر را کشف می کنند

دانشمندان گونه اولیه ای جدید را در جنگل های میانمار کشف کرده اند – و در حال حاضر در معرض خطر انقراض است.

پوپا لانگور نوعی میمون است که دم بلندی دارد ، دور چشمش حلقه می زند و تاجی از خز بالای سرش است.

براساس اخبار منتشر شده توسط موزه تاریخ طبیعی لندن ، که در این مطالعه همکاری کرده است ، تقریباً 200 تا 260 باقی مانده است.

تیم تحقیقاتی لانگورهای پوپا را به نام آتشفشان منقرض شده کوه پوپا نامگذاری کرده و آنها را به عنوان “در معرض خطر جدی” طبقه بندی کرد.

Popa langur ، گونه اولیه ای که اخیراً در میانمار کشف شده و در معرض خطر جدی قرار دارد.
Popa langur ، گونه اولیه ای که اخیراً در میانمار کشف شده و در معرض خطر جدی قرار دارد. (Thaung Win)

“امید این است که با دادن جایگاه علمی و بدنامی شایسته به این گونه ، تلاش های منسجم تری در حفاظت از این منطقه و تعداد اندکی از جمعیت باقی مانده وجود داشته باشد.”

این دانشمندان با در اختیار داشتن سه سازمان ، یافته های خود را روز چهارشنبه در مجله Zoological Research منتشر کردند.

در این مطالعه ، محققان Fauna and Floral International (FFI) و مرکز نخست نشینان آلمان (GMC) بررسی های میدانی از لانگورها را انجام دادند که نام علمی آنها “Trachypithecus popa” است.

آنها همچنین نمونه ها و DNA سایر گونه های Trachypithecus – پسر عموهای Popa langur – را جمع آوری کردند.

در خبرنامه آمده است که آنها داده های این نظرسنجی ها و نمونه ها را ترکیب کرده و همچنین داده های نمونه های دیگر موزه ها ، وجود گونه جدید را تأیید می کنند.

یکی از قسمتهای مهم این معما نمونه 100 ساله بود که در موزه تاریخ طبیعی لندن ذخیره شده بود. در اوایل قرن 20 ، جانورشناس انگلیسی گای سی شورتریج هزاران نمونه جمع آوری کرد ، از جمله یک نمونه Trachypithecus در سال 1913 که تیم Popa langur دوباره مورد بررسی قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: پارو ماهی چینی غول پیکر 200 میلیون ساله اعلام شد که منقرض شده است

آقای میگوئز گفت: “میمون ها یکی از شاخص ترین گروه های پستانداران هستند و این نمونه ها بیش از صد سال در این مجموعه ها وجود داشته اند.”

“اما ما قبلاً ابزار و تخصص لازم برای انجام این کار را نداشتیم.”

سرنخ های دیگری وجود داشت که Popa langur گونه ای کاملاً جدید بود ، مانند تفاوت در طول دم ، رنگ خز و شکل جمجمه – اما تجزیه و تحلیل ژنتیکی آن را تأیید کرد.

آقای میگوئز گفت: “این مطالعه نشان می دهد که مجموعه های تاریخ طبیعی منبع ارزشمند و کلیدی برای تحقیقات ژنتیکی است و در زمینه بحران فعلی تنوع زیستی ، به وضوح امروز حتی از هر زمان دیگری حتی از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.”

بر اساس این مطالعه ، که سوابق تاریخی مانند نمونه های موزه و یادداشت های سفر را تجزیه و تحلیل می کرد ، احتمالاً نوعی پوپا در سراسر میانمار گسترده بوده است ، اما فقط چند گروه زنده مانده اند. اکنون ، افراد باقیمانده فقط در چهار جمعیت منزوی زندگی می کنند.

بیشترین جمعیت در کوه پوپا است که بیش از 100 لانگر در آن زندگی می کنند. کوه پوپا ، یک مکان زیارتی مقدس ، همچنین یک پناهگاه مهم حیات وحش را در خود جای داده است – اما تهدیدهای پوپا در معرض خطر همچنان وجود دارد.

آقای میگوئز گفت: “اگرچه کوه پوپا یک پارک ملی است ، به این معنی که گونه هایی که در آنجا از نظر قانونی محافظت می شوند ، هنوز شکار و جنگل زدایی برای صنعت الوار و چوب سوخت وجود دارد.”

جمعیت حیات وحش در طی کسادی گردشگری COVID-19 بهبود می یابد

در این تحقیق ، تهدیدهای دیگر شامل تجاوز به کشاورزی ، تخریب محیط زیست و سایر مزاحمت ها برای زمین مانند چرای دام رایگان است.

این مطالعه از آژانس های بین المللی مانند اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) و کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر (CITES) خواست تا پاپا لانگور را به لیست گونه های تهدید شده خود اضافه کنند.

در این مطالعه آمده است: “بهبود مدیریت مناطق حفاظت شده ، به ویژه بهبود اجرای قانون … برای تثبیت دو بزرگترین جمعیت شناخته شده ضروری است”.

“جنگلهای موجود در باگو یوما به شدت تخریب شده و پراکنده هستند ، اما اگر جنگل زدایی و تخریب جنگل از طریق بهبود حفاظت و احیای جنگل برگردد ، می تواند بزرگترین زیستگاه مجاور را فراهم کند.”