این منطقه دریایی که تقریباً یک چهارم حجم اقیانوس را به خود اختصاص می دهد، با وجود اینکه دور از دسترس نور خورشید است، میزبان میلیاردها تن ماده آلی و برخی از خیره کننده ترین تنوع زیستی زمین است.

منطقه گرگ و میش همچنین یک زیستگاه حیاتی برای زندگی دریایی است که در جستجوی طعمه غواصی می کند، مانند کوسه ها یا فانوس ماهی ها که در روز در منطقه گرگ و میش پنهان می شوند و برای تغذیه در شب به سمت آب های سطحی شنا می کنند.

تحقیقات جدید هشدار می‌دهد که بحران آب‌وهوایی می‌تواند زندگی را در منطقه گرگ و میش بین ۲۰ تا ۴۰ درصد تا پایان قرن کاهش دهد. و اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای ادامه یابد، محققان تخمین می‌زنند که حیات منطقه اقیانوسی می‌تواند در عرض 150 سال به شدت کاهش یابد – و احیای آن ممکن است برای هزاران سال امکان‌پذیر نباشد.

دیرینه شناسان و دانشمندان اقیانوس شناسی با یکدیگر همکاری کردند تا تأثیرات منطقه گرگ و میش اقیانوس را در طول رویدادهای گرمایش باستانی قبلی مطالعه کنند تا پیش بینی کنند که زیستگاه چگونه ممکن است در آینده به دلیل گرمایش جهانی واکنش نشان دهد.

تیم تحقیقاتی هسته های گرفته شده از بستر دریا را مورد مطالعه قرار دادند که شامل شواهدی از پوسته های میکروسکوپی حفظ شده از پلانکتون بود.

با گذشت زمان، پوسته‌های کربنات کلسیم در کف دریا جمع می‌شوند و اطلاعاتی را در مورد شرایط محیطی در طول زندگی خود حفظ می‌کنند. پوسته های کوچک به طور موثر یک جدول زمانی از چگونگی تغییر اقیانوس در طول میلیون ها سال ایجاد می کنند.

مطالعه ای با جزئیات این یافته ها روز پنجشنبه در مجله منتشر شد ارتباطات طبیعت.

دکتر کاترین کرایتون، نویسنده ارشد این مطالعه، پژوهشگر فوق دکتری در دانشگاه اکستر در بریتانیا، می‌گوید: «ما هنوز نسبتاً کمی در مورد منطقه گرگ و میش اقیانوس می‌دانیم، اما با استفاده از شواهدی از گذشته می‌توانیم بفهمیم که در آینده چه اتفاقی می‌افتد. ، در یک بیانیه.

بر اساس این مطالعه، محققان بر روی دو دوره گرم که 15 میلیون سال پیش و 50 میلیون سال پیش اتفاق افتاد، تمرکز کردند، جایی که حتی دمای اقیانوس‌ها “به طور قابل توجهی گرمتر از امروز” بود.

پل پیرسون، استاد افتخاری دانشگاه کاردیف در بریتانیا، در بیانیه ای گفت: «ما دریافتیم که منطقه گرگ و میش همیشه یک زیستگاه غنی پر از زندگی نبوده است.

در این دوره های گرم، موجودات بسیار کمتری در منطقه گرگ و میش زندگی می کردند، زیرا غذای بسیار کمتری از آب های سطحی می رسید.

ذرات مواد آلی از سطح اقیانوس به سمت پایین حرکت می کنند و به عنوان یکی از منابع اصلی غذایی برای زندگی در منطقه گرگ و میش عمل می کنند.

اما رویدادهای گرمایش گذشته باعث شد که این ماده با سرعت بیشتری توسط باکتری ها تجزیه شود، بنابراین کمتر از آن به منطقه اقیانوس می رسد.

بر اساس این مطالعه، دمای گرمتر اقیانوس ها همچنین نرخ متابولیک موجودات را افزایش می دهد که منجر به افزایش تقاضای غذا و مصرف اکسیژن می شود.

کرایتون گفت: «تنوع غنی حیات در منطقه گرگ و میش در چند میلیون سال گذشته تکامل یافته است، زمانی که آب‌های اقیانوس به اندازه کافی خنک شده بودند تا مانند یخچال عمل کنند، غذا را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنند و شرایط را بهبود بخشند که به زندگی امکان رشد می‌دهد.»

Luiz A. Rocha، متصدی و رئیس فولت Ichthyology در آکادمی علوم کالیفرنیا، نگران است که تغییراتی در حال انجام است که شناسایی نشده اند، زیرا منطقه گرگ و میش بسیار مورد مطالعه قرار نگرفته است، که عمدتاً به دلیل عدم ارتباط بین بودجه و هزینه های کاوش در این زمینه است. منطقهرا

روچا، که در این مطالعه شرکت نداشت، در مورد منطقه گرگ و میش و منطقه مزوفتیک درست بالای آن، که بین 30 تا 150 متر زیر سطح قرار دارد، تحقیق می کند.

“هیچ داده پایه ای برای مقایسه آنچه که ما با آن اندازه گیری می کنیم وجود ندارد، بنابراین این مطالعه که به ترکیب سوابق فسیلی در طول زمان می پردازد، یکی از معدود راه هایی است که می توانیم تلاش کنیم تا بفهمیم چگونه منطقه گرگ و میش را تغییر می دهیم.” روشا گفت.

بر اساس آنچه از رویدادهای گرمایش باستانی کشف کردند، محققان این داده ها را با شبیه سازی حالت سیستم زمین ترکیب کردند – مدل سازی چرخه کربن زمین در هنگام حرکت در خشکی، دریا و جو.

کار این تیم نشان داد که در حال حاضر در منطقه گرگ و میش چه اتفاقی می افتد و چگونه ممکن است در آینده در طول دهه ها، قرن ها و حتی هزاره ها با گرم شدن جهان تغییر کند.

کرایتون گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ممکن است تغییرات مهمی در حال انجام باشد.

«مگر اینکه به سرعت انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم، این امر می‌تواند منجر به ناپدید شدن یا انقراض بسیاری از حیات‌های منطقه گرگ و میش در طی ۱۵۰ سال شود که اثرات آن هزاران سال پس از آن خواهد بود.

حتی یک آینده با انتشار کم ممکن است تأثیر قابل توجهی داشته باشد، اما این وضعیت بسیار کمتر از سناریوهای انتشار متوسط ​​و بالا خواهد بود.

“مطالعه ما اولین قدم برای یافتن این است که این زیستگاه اقیانوسی چقدر ممکن است در برابر گرم شدن آب و هوا آسیب پذیر باشد.”

محققان از سه سناریوی انتشار براساس مجموع انتشار دی اکسید کربن پس از سال 2010 استفاده کردند.

برآورد کم 625 میلیارد تن متریک، متوسط ​​2500 میلیارد تن متریک و بالا 5000 میلیارد تن متریک بود.

بودجه جهانی کربن تخمین می زند که کل انتشار دی اکسید کربن جهانی در سال 2022 40.6 میلیارد تن متریک بوده است. انتشار سالانه از سال 2010 هر ساله به این عدد نزدیک شده است، بنابراین محققان خاطرنشان کردند که سناریوی کم تخمینی که آنها استفاده کردند قبلاً منتشر شده است.

این تیم فکر می‌کند که سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای متوسط ​​در حدود 50 سال آینده و تخمین بالا در بیش از یک قرن آینده محقق خواهد شد.

جیمی ویلسون، محقق فوق دکتری در دانشگاه بریتانیا، می‌گوید: «منطقه گرگ و میش نقش مهمی در چرخه کربن اقیانوس بازی می‌کند، زیرا بیشتر دی‌اکسید کربن جذب شده توسط فیتوپلانکتون‌ها به آنجا ختم می‌شود، زیرا بقایای آن‌ها از سطح اقیانوس فرو می‌روند.» لیورپول در بیانیه ای

یکی از چالش‌های پیش‌بینی اینکه چگونه این حرکت کربن ممکن است در آینده تغییر کند این است که فرآیندهای زیادی برای تفکیک در اقیانوس مدرن وجود دارد.

با نگاهی به منطقه گرگ و میش در دوره‌های گرم گذشته، می‌توانیم مهم‌ترین فرآیندها را شناسایی کرده و از آن‌ها برای پیش‌بینی آینده استفاده کنیم.

ما متوجه شدیم که این چرخه طبیعی کربن احتمالاً در حال تغییر است و ممکن است مدت‌ها در آینده مختل شود.»

بر اساس این مطالعه، بحران آب و هوا بر اقیانوس های زمین به شکل آلودگی، گرم شدن هوا، اکسیژن زدایی، اسیدی شدن و صید بی رویه تأثیر گذاشته است.

این اثرات باعث شده است که حافظان محیط زیست تلاش های حفاظتی مختلفی مانند محدود کردن فعالیت های مضر در اقیانوس ها را در نظر بگیرند.

روشا گفت که حفاظت از منطقه گرگ و میش دشوار خواهد بود زیرا تلاش های معمول حفاظتی، مانند جلوگیری از ماهیگیری یا استخراج معدن در اعماق دریا، نمی توانند در آنجا اعمال شوند.

او گفت: “منطقه حفاظت شده دریایی برای (منطقه گرگ و میش) بسیار منطقی است زیرا تأثیراتی که بر آن تأثیر می گذارد ماهیت جهانی دارد.

آنچه که ما واقعاً برای محافظت از (منطقه گرگ و میش) نیاز داریم، توقف یا حداقل کاهش سرعت بالای تغییراتی است که آب و هوای سیاره خود را در معرض آن قرار می‌دهیم.»