هندری ویلیامز شش ساله مشتاق شروع بازی فوتبال بود، اما به دلیل رنگ پوستش تقریباً این کار را نکرد.
جونیکا ویلیامز، مادرش می گوید: «هندری متوجه شده است که کاملاً همرنگ ما در خانواده نیست.
او نمی‌خواست به آن بپیوندد زیرا شبیه دیگران نبود و هیچ کس نتوانست او را متقاعد کند.
استورم می‌گوید: «یکی از دوستانم درباره داستان هندری تماس گرفت، تنها کاری که انجام دادم این بود که برایان و هالی را در جریان قرار دادم و مطمئن شدم که بعد از بازی رفتند و او را دیدند.»
هالی مدافع مارینرز دن هال است که در فیجی به دنیا آمده و در اینجا به فرزندی پذیرفته شده است.
دن می‌گوید: «استورم در مورد وضعیت هندری به من گفت و، می‌دانی، کاملاً شبیه وضعیت من است، من یاد گرفتم که این وضعیت منحصر به فرد است و باید به آن افتخار کرد.»
و برایان برایان کلتاک است که او نیز در وانواتو به دنیا آمد.
وقتی هندری را می‌بینم، خود را می‌بینم، ۲۰ سال پیش، زمانی که برای اولین بار به نیوزلند نقل مکان کردم.»
هر دو بازیکن مطمئن می‌شوند که هندری را در بازی‌های خانگی‌شان در گاسفورد در طول جلسات هواداران پس از بازی پیدا می‌کنند.
با این حال، پس از دریافت کارت قرمز برایان، برنامه ملاقات برایان در اولین بازی هندری باید کنار گذاشته شود.
برایان تنها با کمی خجالت می گوید: «آره، من را به رختکن فرستادند.
خوشبختانه، دن با هندری ملاقات کرد و نیم ساعتی را با او در حاشیه گذراند. برایان شانس خود را با هندری در بازی خانگی بعدی بدست آورد.
جونیکا می‌گوید: «او بعد از آن کاملاً تغییر کرد.» او اضافه می‌کند که هندری اکنون صبح‌های شنبه آماده رفتن است.
خانواده‌ای که از هموطنان مارینرز سپاسگزار بودند، برای کمک به کار آمدند و این کار را با خفاش خود انجام دادند.
می دانید، من حدس می زنم که هندری واقعاً فرصتی برای دیدن خود در زمین فوتبال نداشت و اکنون این فرصت را پیدا کرده است.
