بازیافت به یک عادت سالم برای اکثر خانواده‌های استرالیایی تبدیل شده است، اما علیرغم تلاش‌های ما، حدود ده درصد از اقلامی که در داخل سطل‌های زرد رنگ خانگی ما قرار می‌گیرند، در واقع به آنجا تعلق ندارند.

به 9News دسترسی نادری به بزرگترین کارخانه بازیافت کشور – تأسیسات بازیابی مواد VISY در اسمیتفیلد در غرب سیدنی داده شد تا ببیند پس از جمع آوری سطل زرد شما چه اتفاقی می افتد.

لوک کرستانوفسکی، مدیر عملیات ایالتی Visy Recycling NSW گفت: «ما آن را باز کردن تخم مرغ می‌نامیم.

ما کاغذ و مقوا، شیشه، پلاستیک، آلومینیوم و فولاد را جدا می کنیم.

این فرآیند با دستی شروع می شود که کارمندی هر اقلام بزرگی را که نباید در سطل زباله می انداخت بیرون می آورد.

در طول بازدیدمان، او را می‌بینیم که بالش‌های قدیمی، لباس‌ها، صندلی‌های باغ، حتی یک دستگاه قهوه‌ساز شخصی را بازیابی می‌کند.

سپس کارگران یدی بیشتری با بیرون کشیدن مقدار زیادی پلاستیک نرم، اسباب‌بازی‌های قدیمی و کفش‌های قدیمی، و همچنین مواردی که اغلب به عنوان «دوچرخه دوچرخه‌سواری» شناخته می‌شوند، چیزهای باقیمانده را مرتب می‌کنند.

تیری لورن، مدیر عملیات ملی، گفت که این فرآیند “بهترین شکل بازیافت آرزویی” است.

لورن گفت: «مردم واقعاً نمی‌دانند، احساس می‌کنند که دوست دارند، آن را در سطل زباله بگذارند، اما در واقع به آن تعلق ندارد.»

رایج‌ترین موردی که به اشتباه «بازیافت» می‌شود، پلاستیک‌های نرم است – از جمله توسط افرادی که قبل از انداختن آن در سطل زرد، تمام بازیافت‌های خود را در یک کیسه پلاستیکی قرار می‌دهند.

وقتی این اتفاق می افتد، کل کیسه به محل دفن زباله ختم می شود.

لورن گفت: “این واقعا شرم آور و فرصتی از دست رفته است.”

پس از اینکه کارگران اشتباهات آشکار را برطرف کردند، ماشین‌ها با استفاده از شکل، اندازه و وزن، اقلام سنگین‌تر ساخته شده از پلاستیک، شیشه و فلزات را از کاغذهای سبک‌تر و پلاستیک‌ها دسته‌بندی می‌کنند.

سپس ماشین‌هایی با دوربین‌های مجهز به هوش مصنوعی این مرتب‌سازی را به خوبی تنظیم می‌کنند.

حدود شش هزار سطل زرد در هر ساعت در تاسیسات اسمیتفیلد پردازش می شود.

این 24 ساعت شبانه روز و پنج روز هفته کار می کند، با برنامه ریزی تعمیر و نگهداری در زمان های دیگر برای اطمینان از اجرای روان کارها.

کاغذی که در اینجا پردازش می شود سپس به کارخانه خمیر و کاغذ VISY برده می شود و ظرف 24 ساعت به یک جعبه مقوایی جدید تبدیل می شود.

لورن گفت بازیافت بسیار مهم است زیرا “به ما کمک می کند مواد ارزشمند را از محل دفن زباله منحرف کنیم و به آنها فرصتی می دهیم تا دوباره به عنوان بسته بندی جدید استفاده شوند.”

جان دی، یکی از بنیانگذاران سازمان DoSomething، از تولیدکنندگان و سوپرمارکت های زنجیره ای می خواهد که بازیافت را برای خانواده ها آسان تر کنند.

او گفت: «من فکر می‌کنم کولز، وولورتس و آلدی می‌توانند در اینجا حرف اول را بزنند و فقط اصرار کنند که هر بسته‌بندی که از سوپرمارکت‌ها داریم باید برچسب بازیافت استرالیایی را روی آن داشته باشد.

او می‌گوید مصرف‌کنندگان باید همیشه برچسب را بررسی کنند تا ببینند چه چیزی می‌تواند بازیافت شود، همیشه هر کالا را جداگانه در سطل زرد رنگ قرار دهند و هرگز سعی در بازیافت اقلامی مانند پلاستیک‌های نرم، لیوان‌های نوشیدنی یا مواد شیشه‌ای نداشته باشند.

او می‌گوید: «فقط 15 گرم شیشه ضد فر مانند این می‌تواند مانع از بازیافت یک تن بطری‌های شیشه‌ای و شیشه‌های شیشه‌ای شود.