در عرض یک هفته به بنفش تیره تبدیل شد و در لمس متورم و سرد بود.

او در ژانویه 2022 عمل جراحی نخاع انجام داده بود تا کیست را از گردن تا دور کمرش تخلیه کند. به گفته کادر پزشکی، عمل طبق برنامه پیش رفت، اما او با عوارض جانبی ناتوان کننده ای از جمله کاهش تحرک و عملکرد عصبی، و لرزش های منظم مواجه شد.

در مکاتبات خصوصی، کارکنان بیمارستان Waikato به برخی از شکاف‌ها در درمان او اذعان کرده‌اند، از جمله عدم ارائه ادعای آسیب درمان ACC، و اسناد ترخیص ناقص که مراقبت توانبخشی او را به تاخیر انداخت.

شلفورد بیش از یک سال تلاش کرد تا پاسخ هایی را در مورد اشتباهات خود دریافت کند و بیمارستان مسئولیت آن اشتباهات را بپذیرد، از جمله هفت نامه رسمی و شکایت به کمیسیون بهداشت و ناتوانی.

او گفت: «قبل از عمل جراحی هیچ مشکلی برای پای چپ من وجود نداشت و اکنون همه چیز مشکل دارد.

پدر، کاندیدای دکترا و همسرش قبلاً از ورزش و مسافرت لذت می بردند، اما اکنون قادر به راه رفتن بدون کمک نیست و باید با فلج و از دست دادن حس در پای خود کنار بیاید.

شلفورد گفت که تعاملات او با سیستم بهداشتی “وحشتناک” بوده است و او را مجبور به “مدیریت زندگی، نه زندگی کردن” کرده است.

در ابتدا به شلفورد گفته شد که جراحی برای قرار دادن یک شانت تخلیه کننده “موفقیت آمیز بود”.

هنگامی که او نگرانی‌های خود را در مورد گردش خون محدود، با کاهش جریان خون به حدود یک سوم میزان معمول، مطرح کرد، به او گفته شد که فقط فیزیو هفتگی خود را انجام دهد.

شلفورد در نهایت نظر دوم را از جراح مغز و اعصاب خصوصی دکتر پیتر هپنر جویا شد، او متعجب بود که به مدت دو ماه پس از جراحی هیچ تصویربرداری انجام نشده است «با توجه به اینکه پیتا با نقص عصبی شدید از خواب بیدار شد».

هپنر در ارزیابی پزشک عمومی شلفورد نوشت: «متاسفانه با توجه به مدت زمانی که از جراحی با چنین نقص عصبی عمیقی سپری شده است، من هیچ احتمالی نمی بینم که در طول زمان بهبود عملکردی قابل توجهی برای پیتا وجود داشته باشد.

بنابراین فکر می کنم او به عنوان معلول دائمی طبقه بندی می شود.

پنج ماه بعد، شلفورد هنوز احساسی در پای خود نداشت و نظر سوم را از یک جراح مغز و اعصاب خصوصی دیگر، دکتر پیتر گان جستجو کرد.

به او گفته شد که شانت او در موقعیت مناسبی قرار ندارد و به رشته های نخاع فشار می آورد که منجر به آسیب عصبی می شود. بیمارستان Waikato در نهایت به او ویلچر داد.

گان گفت که باید روزی که شلفورد از عمل جراحی بیدار شد، ادعای آسیب درمان ACC ارائه می شد – این اتفاق نیفتاد.

کیم هولت، مدیر پرستار بیمارستان Waikato در پاسخ به یک شکایت، در نامه‌ای نوشت که “آسیب درمانی در زمان ترخیص مشهود نبود”.

شلفورد در نهایت ادعای خود را از طریق پزشک عمومی خود ثبت کرد و بیمارستان را طی یک دوره هشت ماهه تعقیب کرد تا اطلاعات سلامتی خود را قبل از تأیید ادعا در اختیار ACC قرار دهد. در آن زمان، او مجبور شد هزینه توانبخشی خود را از طریق خود تامین کند.

در اکتبر 2022، به شلفورد گفته شد که جراحی او تحت بررسی عوارض جانبی قرار خواهد گرفت که توصیه‌هایی را برای کمیسیون کیفیت و ایمنی سلامت ارائه می‌کند.

با این حال، در مارس 2023، دکتر مارگارت فیشر، رئیس پانل، به شلفورد گفت که پرونده او معیارهای “بازبینی رویداد جدی SAC1 یا 2” را ندارد و بنابراین گزارش رسمی ارائه نخواهد شد.

Te Whatu Ora از اظهار نظر در مورد اینکه چرا مورد شلفورد تحت بررسی رویدادهای نامطلوب قرار نگرفته است، خودداری کرد و گفت که تمام اطلاعات لازم مستقیماً با بیمار به اشتراک گذاشته شده است.

در نامه‌ای در پاسخ به شکایات شلفورد در مورد عدم بررسی رویدادهای نامطلوب، میشل ساترلند، سرپرست موقت بیمارستان و خدمات تخصصی بیمارستان Waikato و مدیر عملیات موقت کیم هولت نوشتند که در ابتدا، «تصمیم این بود که آن را به‌عنوان یک رویداد جدی تسلیم کنیم. برای ایجاد این بررسی»، اما «از نظر گذشته، این روند نادرستی بود که باید دنبال شود».

نامه دیگری به جای گزارش رسمی، بیش از یک سال پس از عمل جراحی رسید و شامل مشاوره با شلفورد نبود. هیچ پاسخی برای این که چرا او پس از عمل با چنین کاهش قابل توجهی در گردش خون مواجه شده بود، وجود نداشت.

شلفورد گفت این نامه “حداقل ناامید کننده” بود.

او گفت: “این برای من یک وعده شکسته و یک پلیس است.” به ما گفته شد که بخشی از این روند خواهیم بود و این اتفاق نیفتاد.